Elongatie in de Astronomie Begrijpen: Vind de Beste Tijd om Planeten te Observeren
In de Sky Tonight kalender kun je een evenement vinden zoals "Grootste Elongatie". Wat betekent dit en waarom gebeurt dit alleen bij Mercurius en Venus? Wat is de gemeenschappelijke factor tussen de grootste elongatie en oppositie, wanneer planeten en andere hemellichamen maximale helderheid bereiken? Laten we eens kijken.
Inhoud
- Wat is elongatie?
- Elongatie: superieure en inferieure planeten
- Begrip van elongatie: samengevat
Wat is elongatie?
In de astronomie is elongatie de hoekafstand tussen een planeet (of ander hemellichaam van het zonnestelsel) en de zon, zoals gezien vanaf de aarde. Elongaties worden gemeten in graden. Wanneer we zeggen dat een object een elongatie van 90 graden heeft, betekent dit dat het zich 90 graden van de zon bevindt zoals waargenomen vanaf de aarde.
Als het helderste object aan de hemel kan de zon elk andere ster of planeet overschaduwen. Door de positie van de zon te kennen, kun je het beste moment voor observaties kiezen (wanneer het object dat je wilt zien het verst van de zon af staat). Laten we eens kijken naar wat elongatie is, aan de hand van de planeten van het zonnestelsel.
Elongatie: superieure en inferieure planeten
De superieure planeten (planeten die verder van de zon af zijn dan de aarde), waaronder Mars, Jupiter, Saturnus, Uranus en Neptunus, kunnen elke elongatiewaarde van 0 tot 180 graden bereiken. Voor de inferieure planeten (planeten die dichter bij de zon staan dan de aarde), waaronder Mercurius en Venus, is de maximale elongatie ongeveer 28 graden voor Mercurius en ongeveer 48 graden voor Venus. Sommige elongatiewaarden hebben specifieke namen. Laten we ze doornemen.
Conjunctie
Zonconjunctie is een hemelse configuratie waarbij het object een elongatie van 0 graden heeft, wat betekent dat het zich op dezelfde hemellengte als de zon bevindt, dicht bij deze in de hemel verschijnend. Deze uitlijning resulteert in het object dat door zonlicht wordt verduisterd, waardoor het onmogelijk is om het direct te observeren. Zowel superieure als inferieure planeten kunnen zonconjunctie bereiken.
De termen "inferieure zonconjunctie" en "superieure zonconjunctie" worden specifiek gebruikt voor Mercurius en Venus. Bij een inferieure zonconjunctie bevindt de planeet zich tussen de aarde en de zon. Bij een superieure zonconjunctie passeert de planeet achter de zon vanuit het gezichtspunt van de aarde.
Kwadratuur
Kwadratuur is een positie waarbij de zon, de aarde en het object een rechte hoek vormen. Als gevolg heeft het object een elongatie van 90°. Dit betekent dat wanneer de zon ondergaat, de planeet zijn hoogste punt in de hemel bereikt. Een goed voorbeeld van kwadratuur is de Eerste Kwartier Maan, omdat deze fase optreedt wanneer de maan een hoek van 90 graden ten opzichte van de zon heeft. Kwadratuur is alleen mogelijk voor de superieure planeten.
Oppositie
Oppositie is een hemelse uitlijning waarbij het object een elongatie van 180 graden heeft, wat de grootste elongatie voor de superieure planeten is. Tijdens oppositie liggen het object en de zon aan tegenovergestelde zijden van de aarde, waardoor het object volledig verlicht wordt door zonlicht en de hele nacht zichtbaar is. Oppositie wordt beschouwd als het beste moment om een hemellichaam te observeren. In het gewijde artikel hebben we een lijst van hemellichamen – planeten, dwergplaneten en asteroïden – die binnenkort oppositie zullen bereiken.
Grootste elongatie
De binnenste planeten, Venus en Mercurius, kunnen geen kwadratuur en oppositie bereiken. De grootste mogelijke elongatie voor hen is ongeveer 28 graden voor Mercurius en 48 graden voor Venus. Op hun grootste elongatie zijn ze het verst van de zon in de lucht, waardoor sterrenkijkers de beste kans krijgen om de planeten te spotten. Bij de grootste oostelijke elongatie zijn Mercurius en Venus zichtbaar als avondobjecten. Bij de grootste westelijke elongatie zijn ze zichtbaar als ochtendobjecten. Hier is een lijst van de komende grootste elongaties voor Venus en Mercurius.
22 juli: Mercurius bij grootste oostelijke elongatie
Op 22 juli om 06:59 GMT zal Mercurius (mag 0.4) het verst van de zon in de lucht verschijnen: de schijnbare afstand tussen de twee lichamen zal 26°54' zijn. Zoek Mercurius na zonsondergang in het sterrenbeeld Leeuw.
5 september: Mercurius bij grootste westelijke elongatie
Op 5 september om 01:59 GMT zal Mercurius (mag -0.4) het verst van de zon in de lucht verschijnen: de schijnbare afstand tussen de twee lichamen zal 18°6' zijn. Zoek Mercurius voor zonsopgang in het sterrenbeeld Leeuw.
16 november: Mercurius bij grootste oostelijke elongatie
Op 16 november om 07:59 GMT zal Mercurius (mag -0.3) het verst van de zon in de lucht verschijnen: de schijnbare afstand tussen de twee lichamen zal 22°30' zijn. Zoek Mercurius na zonsondergang in het sterrenbeeld Ophiuchus.
25 december: Mercurius bij grootste westelijke elongatie
Op 25 december om 01:59 GMT zal Mercurius (mag -0.4) het verst van de zon in de lucht verschijnen: de schijnbare afstand tussen de twee lichamen zal 22°30' zijn. Zoek Mercurius voor zonsopgang in het sterrenbeeld Ophiuchus.
10 januari 2025: Venus bij grootste oostelijke elongatie
Op 10 januari om 03:59 GMT zal Venus (mag -4.6) het verst van de zon in de lucht verschijnen: de schijnbare afstand tussen de twee lichamen zal 47°12' zijn. Zoek Venus na zonsondergang in het sterrenbeeld Waterman.
Begrip van elongatie: samengevat
Elongatie is de hoekafstand tussen een planeet (of ander hemellichaam van het zonnestelsel) en de zon in de lucht. Het wordt gemeten in graden. De buitenste planeten (Mars, Jupiter, Saturnus, Uranus en Neptunus) kunnen elke waarde van elongatie bereiken van 0 tot 180 graden. De binnenste planeten (Venus en Mercurius) kunnen alleen een elongatie bereiken van 0 tot ongeveer 28 graden (voor Mercurius) of 48 graden (voor Venus). Het begrijpen van wat elongatie is en hoe het de zichtbaarheid van planeten beïnvloedt, kan uw sterrenkijkervaring verbeteren.
