Reis naar de Zon: De Levenscyclus, Observatie en Leuke Feiten
De zon is de meest bestudeerde ster in het universum, maar er is nog steeds zoveel te leren over haar. De Zon is cruciaal voor het leven op Aarde en geweldig voor observaties, zolang je ze maar veilig uitvoert. Om je observaties te plannen, probeer onze app Sky Tonight te gebruiken. Het geeft je de exacte tijden van de verschillende schemerfasen in jouw omgeving, zodat je altijd het perfecte blauwe of gouden uur kunt vangen. Nu, laten we onze kostbare ouderster nog beter leren kennen!
Inhoud
- Snelle feiten over de Zon
- De 6 meest brandende vragen over de Zon
- Het leven van de Zon
- Lagen van de Zon
- Hoe observeer je de zon?
Hoe de Zon onze hemel vormt
- 19 februari: Venus bij perihelium
- 4 maart: Mercurius in perihelium
- 8 maart: Mercurius op grootste elongatie oost
- 12 maart: zonneconjunctie van Saturnus
- 19 maart: Neptunus in zonneconjunctie
- 20 maart: maart-equinox
- 23 maart: Inferieure zonconjunctie van Venus
- 24 maart: Mercurius in onderste zonconjunctie
- 29 maart: gedeeltelijke zonsverduistering
- 16 april: Mars bij aphelium
- 17 april: Mercurius bij aphelium
- 21 juni: juni-zonnewende
- 21 september: gedeeltelijke zonsverduistering
- 22 september: september-equinox
- 21 december: december-zonnewende
- Veelgestelde vragen
- De zon: conclusie
Snelle feiten over de Zon
- Officiële naam: Zon
- Alternatieve namen: Sol, Helios
- Catalogus aanduidingen: Geen
- Stertype: gele dwerg
- Schijnbare magnitude: -26.74
- Massa: 2 x 10³⁰ kg, ongeveer 333,000 Aardmassa's
- Luminositeit: 3.828×10²⁶ W
- Radius: 695,700 km
- Oppervlaktetemperatuur: ~5,600 ° C
- Samenstelling: 71% waterstof, 27% helium, 2% andere elementen
- Afstand van de Aarde: 149 miljoen km
- Rotatieperiode: 25 Aardedagen aan de evenaar en 35 Aardedagen aan de polen
Meer feiten over de Zon
- De Zon verbrandt elke seconde 4 miljoen ton van haar eigen massa.
- De Zon bestaat niet zomaar in stilte – ze maakt enorm veel lawaai! Maar we kunnen het eigenlijk niet horen, omdat er geen lucht in de ruimte is om geluid te dragen. De “schreeuwen” van de Zon lijken meer op trillingen die wetenschappers kunnen detecteren met speciale instrumenten.
- De buitenste laag van de Zon, de corona (tot wel 3 miljoen °C), is in feite veel heter dan haar oppervlak (ongeveer 5.000 °C).
- Poollicht op Aarde, bekend als het noorderlicht en zuiderlicht, wordt veroorzaakt door de zonnewind – geladen deeltjes van de Zon – die in wisselwerking staat met het magnetische veld van de Aarde.
- Veel culturen beschouwden zonsverduisteringen als onheilspellende gebeurtenissen. Zo geloofden de oude Chinezen dat er een reusachtige draak de Zon opat tijdens een verduistering. Mensen maakten harde geluiden en sloegen op potten en pannen om de draak weg te jagen en de Zon te beschermen.
De 6 meest brandende vragen over de Zon
Wat voor type ster is de Zon?
De Zon is een G2 V ster, algemeen bekend als de gele dwerg. De "G2" aanduiding betekent dat het in de tweede categorie van de gele G-klasse valt, met een oppervlaktetemperatuur van ongeveer 5800 K. De "V" verwijst naar haar status als een hoofdreeksster.
Wanneer zal de Zon exploderen?
Dat zal nooit gebeuren. Over ongeveer 5 miljard jaar zal de Zon transformeren van een gele dwerg naar een rode reus. Naarmate de waterstof opraakt, zal haar kern inkrimpen, opwarmen en beginnen helium als brandstof te gebruiken. Dit zal ervoor zorgen dat de Zon enorm uitzet, Mercurius, Venus en mogelijk de Aarde opslokt.
Nadat ze ongeveer 200 keer haar huidige grootte heeft bereikt, zal de kern van de Zon opwarmen tot ongeveer 100 miljoen K en begint het proces van het omzetten van helium in koolstof. Deze intense activiteit zal ervoor zorgen dat de Zon haar buitenste lagen verliest, en de overgebleven kern zal instorten tot een witte dwerg, vergelijkbaar in grootte met de Aarde. Dan zal de witte dwerg langzaam vervagen en haar laatste fase ingaan als een zwakke, koele zwarte dwerg.
In tegenstelling tot mensen hebben sterren goed gedefinieerde en stabiele levenscycli. Leer meer over de levensduur van sterren met onze leuke infographic.
Hoe groot is de Zon?
De Zon is het grootste object in ons Zonnestelsel, en strekt zich uit over ongeveer 695,700 km van haar kern tot aan haar oppervlak. Het vertegenwoordigt 99.86% van de totale massa van het Zonnestelsel en is zo groot dat het ongeveer 1,3 miljoen Aardes zou kunnen bevatten! In termen van het universum is zij echter beschouwd als een gemiddeld grote ster. Sommige sterren zijn zo klein als een tiende van de grootte van de Zon, terwijl anderen meer dan 700 keer groter kunnen zijn.
Hoe heet is de Zon?
De temperatuur van de Zon varieert dramatisch, van ongeveer 15 miljoen ° C in haar kern tot ongeveer 5,600 ° C aan haar oppervlak. Hoewel het oppervlak "koeler" is, is het nog steeds zo heet dat er geen vaste stof of vloeistof kan vormen, dus de Zon heeft eigenlijk geen vaste oppervlakte. Dus zelfs als je op een of andere manier de hitte kon verdragen, zou je niet op de Zon kunnen staan.
Cosmische temperaturen kunnen te extreem zijn om voor te stellen. Neem een kijkje naar onze infografiek Thermometer van het Zonnestelsel om een idee te krijgen hoe heet (of koud) ze echt kunnen zijn.
Wat is de kleur van de Zon?
De Zon is eigenlijk wit, wat betekent dat het alle kleuren van het zichtbare spectrum uitzendt. Maar voor ons op Aarde, lijkt het oranje-geel of zelfs rood als het dicht bij de horizon is. Dit komt omdat de atmosfeer van de Aarde kortere golflengten van blauw licht efficiënter verstrooit dan rode, oranje of gele lichtgolflengten. Dus we missen gewoon een deel van het spectrum.
Draait de Zon?
De Zon draait, of roteert, in een tegen de klok in richting. Echter, het is niet solide zoals de Aarde, en verschillende delen ervan roteren op verschillende snelheden. De evenaar van de Zon neemt ongeveer 25 dagen in beslag om een volledige rotatie te voltooien, terwijl haar polen eens in de 35 dagen roteren.
De Zon beweegt ook met de klok mee rond het centrum van de Melkweg. Het duurt ongeveer 225 tot 250 miljoen jaar voor de Zon om een volledige cirkel rond het centrum van de Melkweg te voltooien.
Het leven van de Zon
Hoe oud is de Zon?
De Zon is ongeveer 4,6 miljard jaar oud en bevindt zich momenteel in het midden van haar levensduur. Het behoort tot een generatie sterren die bekend staat als Populatie I, die jonge, metaalrijke sterren zijn die typisch worden gevonden in de spiraalarmen van de Melkweg.
Hoe is de Zon gevormd?
Ongeveer 4,6 miljard jaar geleden begon de Zon te vormen uit een moleculaire wolk die voornamelijk bestond uit waterstof en helium. Een schokgolf van een nabijgelegen exploderende ster raakte deze wolk, waardoor deze begon te krimpen. Terwijl het kromp, begonnen delen van de wolk op zichzelf in te storten door de zwaartekracht, draaiend en opwarmend. Het grootste deel van de waterstof en helium verzamelde zich in het midden van deze hete, draaiende massa. Uiteindelijk werden de gassen heet genoeg om kernfusie te starten, wat de Zon creëerde die we vandaag zien.
Wat voedt de Zon?
Kernfusie is het sleutelproces dat de Zon voedt. Tijdens deze fusie smelten waterstofatomen in de kern van de Zon samen om heliumatomen te vormen en laten enorme hoeveelheden energie vrij als warmte en licht.
Wat is de 11-jarige zonnecyclus?
De zonnecyclus, ook wel de zonne-magnetische activiteitscyclus of zonnevlekkencyclus genoemd, is een ongeveer 11 jaar durende cyclus die veranderingen in de activiteit van de Zon aangeeft. Gedurende deze cyclus wisselen de magnetische polen van de Zon van plaats — wat ooit de noordpool was wordt de zuidpool, en vice versa. Het duurt dan nog eens 11 jaar voordat de polen weer terugwisselen.
Het aantal zonnevlekken zichtbaar op het oppervlak van de Zon varieert met deze cyclus. In het begin, genaamd het zonneminimum, heeft de Zon misschien slechts een paar kleine vlekjes, meestal op lagere breedtegraden, en er kunnen maanden zijn zonder enige vlekken. Naarmate de cyclus vordert, neemt de zonneactiviteit toe, piekend in het midden van de cyclus, genaamd het zonmaximum. Op dat moment kunnen er wel 250 zonnevlekken of zelfs clusters van zonnevlekken over de Zon zijn. Naar het einde van de cyclus neemt de activiteit weer af tot een minimum, en dan begint de cyclus opnieuw.
Lagen van de Zon
Hoewel de Zon kan lijken als een chaotische, kokende bol, is het eigenlijk zeer gestructureerd en bestaat het uit duidelijke lagen, verdeeld in binnenste en buitenste lagen.
Binnenste lagen:
- Kern: Het heetste deel van de Zon, met temperaturen die oplopen tot 15 miljoen °C. Het is de primaire energiebron van de Zon.
- Stralingszone: Deze laag is verantwoordelijk voor het overbrengen van energie van de nucleaire reacties in de kern naar de convectiezone via straling.
- Convectiezone: Een laag waarin energie wordt getransporteerd naar de fotosfeer door convectiestromen van verwarmde en gekoelde gassen.
Buitenste lagen:
- Fotosfeer: Het zichtbare oppervlak van de Zon, dat het meeste licht uitstraalt dat direct de Aarde bereikt.
- Chromosfeer: Een laag plasma boven de fotosfeer, gekenmerkt door kenmerken zoals filamenten en protuberansen. Het heeft een rode tint vanwege de hoge waterstofinhoud, zichtbaar aan de rand van de Zon alleen tijdens een totale zonsverduistering.
- Overgangsgebied: Een zeer dunne laag, ongeveer 100 km dik, waar de temperatuur scherp stijgt van 20.000 K in de bovenste chromosfeer naar meer dan 2 miljoen K in de corona.
- Corona: De buitenste laag van de Zon en haar grootste, minst dichte structuur, bestaande uit plasma dat de ruimte in ontsnapt. De zonnewind draagt coronamateriaal naar het interplanetaire medium. De corona is alleen zichtbaar vanaf de Aarde tijdens een totale zonsverduistering.
Hoe observeer je de zon?
Veiligheidsregels
Allereerst: Kijk nooit direct naar de zon of gebruik apparatuur zoals verrekijkers of telescopen zonder een speciaal filter. Fel zonlicht kan je ogen beschadigen of zelfs blindheid veroorzaken, vooral wanneer het vergroot wordt door optische apparaten. Bovendien kan je optische apparatuur zelf beschadigd raken als deze onbeschermd blijft. Zelfs als de zon gedeeltelijk bedekt is door wolken, is het nog steeds onveilig omdat ultraviolette en infrarode stralen je netvlies kunnen beschadigen. Gebruik ook nooit gewone zonnebrillen om naar de zon te kijken. De enige veilige manier om rechtstreeks naar de zon te kijken, is door speciaal gemaakte zonnefilters te gebruiken. Of probeer indirecte observaties met een gaatjescamera, die je gemakkelijk thuis kunt maken.
Wanneer komt de zon op en gaat deze onder vandaag?
Als je de tijden van zonsopkomst en zonsondergang in jouw stad wilt weten of meer specifieke informatie zoals burgerlijke, astronomische en nautische schemeringstijden wilt raadplegen, bekijk dan de kalender van de Sky Tonight-app. Open het tabblad Sky en kies je voorkeursweergaveformaat (lijnen of cirkels). De tijden gemarkeerd in blauw zijn interactief - klik erop om te zien hoe de lucht er op dat moment uitziet.
Wat kun je op de zon zien?
Als je de juiste apparatuur hebt en alle veiligheidsmaatregelen volgt, ben je klaar om deze interessante kenmerken van de zon te observeren:
- Zonnevlekken zijn donkere plekken op de zon veroorzaakt door het magnetische veld; ze zijn het gemakkelijkst te zien.
- Granulen lijken op kleine belletjes op het oppervlak van de zon en duren ongeveer vijf tot tien minuten. Een krachtige telescoop laat ze het beste zien.
- Protuberansen zijn prachtige, grote lussen van rood gas die uit de zon schieten. Je kunt ze zien tijdens een totale zonsverduistering of met een speciale H-alfa telescoop.
- Filamenten lijken op protuberansen maar zien eruit als lange donkere draden tegen het helderdere oppervlak van de zon. Ze vereisen ook een H-alfa telescoop om te observeren.
- Soms passeren de binnenste planeten Venus en Mercurius voor de zon vanuit ons gezichtspunt. Venusovergangen zijn zeer zeldzaam, de volgende zijn in december 2117 en 2125. Mercuriusovergangen komen vaker voor, met de volgende op 12-13 november 2032 en 7 november 2039.
- Overgangen van het Internationaal Ruimtestation (ISS) komen vaker voor. Je kunt de ISS Transit Finder gebruiken om te weten wanneer je de ISS over de zon kunt zien bewegen vanaf jouw locatie.
Naast de fenomenen die op het oppervlak van de zon kunnen worden waargenomen, zijn er veel prachtige atmosferische effecten die door de zon worden veroorzaakt. Bekijk ons artikel over dagastronomie om te ontdekken wat je nog meer kunt zien in het felle zonlicht.
Wat kun je op de zon zien tijdens een totale zonsverduistering?
Naast de hierboven genoemde kenmerken heb je tijdens een totale zonsverduistering een geweldige kans om de zonnecorona, de buitenste atmosferische laag van de zon, te zien. Zoek ook naar Bailey's Beads en de Diamond Ring. Bailey's Beads verschijnen wanneer de maan de zon bijna volledig bedekt, waarbij de laatste zonnestralen door de bergen en valleien van de maan gaan, waardoor een reeks lichtgevende vlekken ontstaat. Het Diamond Ring-effect treedt op wanneer slechts één van deze kralen overblijft, schijnend als een diamant op een gloeiende ring.
Hoe de Zon onze hemel vormt
Hoewel het niet veilig is om rechtstreeks naar de Zon te kijken, speelt zij nog steeds een grote rol bij astronomische observaties: ze verbetert bijvoorbeeld de zichtbaarheid van planeten tijdens opposities of onttrekt ze aan het zicht tijdens zonneconjuncties. Bovendien heeft elke planeet in het Zonnestelsel zijn eigen perihelium en aphelium, die respectievelijk verwijzen naar de punten waar ze zich het dichtst en het verst van de Zon in de ruimte bevinden.
Daarnaast bepaalt de positie van de Zon en de Aarde ten opzichte van elkaar in de ruimte de verandering van de astronomische seizoenen: de equinox markeert het begin van de lente en de herfst, en de zonnewende markeert het begin van de winter en de zomer.
Een van de spectaculairste verschijnselen die met de Zon te maken hebben, is de zonsverduistering, die optreedt wanneer de Maan tussen de Aarde en de Zon schuift en tijdelijk het zonlicht blokkeert. Er zijn verschillende soorten: totaal, waarbij de Maan de Zon volledig bedekt; gedeeltelijk, waarbij slechts een deel van de Zon wordt verduisterd; en annulair, waarbij de Maan kleiner lijkt en er een heldere ring van de Zon zichtbaar blijft.
19 februari: Venus bij perihelium
Op 19 februari, om 16:23 GMT, bereikt Venus haar perihelium, wat betekent dat ze zich op haar dichtste punt tot de Zon in de ruimte bevindt. De afstand tussen de twee lichamen zal 0,72 AE bedragen. De baan van Venus is bijna cirkelvormig, en haar afstand tot de Zon varieert slechts ongeveer 1,5% tussen het perihelium (dichtste nadering) en het aphelium (verst verwijderde punt). Daardoor ontvangt haar oppervlak vrijwel dezelfde hoeveelheid zonne-energie bij zowel het perihelium als het aphelium. Dit heeft echter geen invloed op het uiterlijk van de planeet aan de hemel: je kunt haar na zonsondergang waarnemen in het sterrenbeeld Vissen.
4 maart: Mercurius in perihelium
Op 4 maart om 13:45 GMT zal Mercurius het perihelium bereiken, wat betekent dat het op zijn dichtst bij de zon in de ruimte zal zijn. De afstand tussen de twee lichamen zal 0.31 AU zijn. Hoewel het evenement een ongelooflijk effect heeft op de oppervlaktetemperaturen van de planeet, maakt het geen verschil voor de verschijning van Mercurius aan de hemel. Observeer het voor zonsopgang in het sterrenbeeld Vissen.
8 maart: Mercurius op grootste elongatie oost
Op 8 maart om 01:41 GMT zal Mercurius de verste schijnbare afstand van de zon bereiken (18°12'). De grootste elongatie is de beste tijd om Mercurius te observeren, omdat de ongrijpbare planeet niet verloren gaat in de schittering van de zon. De planeet zal helder schijnen met een magnitude van -0.4. Observeer het na zonsondergang in het sterrenbeeld Vissen.
12 maart: zonneconjunctie van Saturnus
Op 12 maart, om 10:19 GMT, gaat Saturnus achter de Zon langs zoals gezien vanaf de Aarde. Aan de hemel zal de planeet zich op slechts 1°54' van de Zon bevinden. Tijdens de zonneconjunctie staat Saturnus te dicht bij de Zon om veilig te worden waargenomen. Begin mei verschijnt de planeet weer als ochtendobject.
19 maart: Neptunus in zonneconjunctie
Op 19 maart zal Neptunus op zijn dichtste punt bij de Zon in de hemel zijn. De planeet zal slechts 1°15' van de Zon zijn, wat betekent dat Neptunus voor enkele weken volledig onzichtbaar zal zijn, verloren in de schittering van de Zon. In de astronomie is een zonneconjunctie een hemelse configuratie waarbij een object een elongatie van bijna 0° heeft, wat betekent dat het zich op dezelfde hemellengte als de Zon bevindt. Leer meer over dit fenomeen in ons gewijde artikel.
20 maart: maart-equinox
Op 20 maart, om 09:01 GMT, bevindt de Zon zich recht boven de evenaar, en beide halfronden ontvangen vrijwel evenveel zonlicht. Dit verschijnsel heet een equinox. De maart-equinox markeert het begin van de astronomische lente op het noordelijk halfrond en het begin van de herfst op het zuidelijk halfrond.
23 maart: Inferieure zonconjunctie van Venus
Op 23 maart om 01:26 GMT passeert Venus tussen de zon en de aarde. In de hemel zal de planeet slechts 8° van de zon verwijderd zijn. Tijdens de zonsconjunctie zal Venus te dicht bij de zon zijn om veilig waargenomen te worden. Ze zal beginnen te verschijnen als een "ochtendster" een paar dagen na de conjunctie.
24 maart: Mercurius in onderste zonconjunctie
Op 24 maart om 19:43 GMT zal Mercurius voor de zon langs gaan, gezien vanaf de aarde. De schijnbare afstand tussen de twee hemellichamen zal 3°10' zijn. Dit evenement wordt de onderste zonconjunctie genoemd en gebeurt eens in de 130 dagen wanneer de planeet een rechte lijn vormt met de zon en de aarde. Enkele weken zal Mercurius verloren gaan in de schittering van de zon. Daarna zal het weer verschijnen als een ochtendobject. Vermijd het observeren van Mercurius terwijl het dicht bij de zon is: dit kan leiden tot permanente blindheid.
29 maart: gedeeltelijke zonsverduistering
Op 29 maart zien waarnemers in het oosten van Noord-Amerika, het noorden van Zuid-Amerika, Europa, het westen van Rusland, het noorden van Azië en het noordwesten van Afrika een gedeeltelijke zonsverduistering, waarbij de maanschijf tot wel 93,8% van de Zon bedekt. De verduistering duurt van 08:50 tot 12:43 GMT, met de maximale fase om 10:47 GMT. Bekijk de infographic over de aankomende verduisteringen voor de zichtbaarheidskaart en meer details.
16 april: Mars bij aphelium
Op 16 april, om 20:38 GMT, bereikt Mars haar aphelium, wat betekent dat ze zich op haar verst van de Zon in de ruimte bevindt. De afstand tussen de twee lichamen zal 1,67 AE bedragen. De baan van Mars is sterk elliptisch, met een verschil van ongeveer 20% in haar afstand tot de Zon tussen het perihelium (dichtste nadering) en het aphelium (verst verwijderde punt). Daardoor ontvangt Mars 31% minder warmte en licht van de Zon bij aphelium vergeleken met perihelium. Dit heeft echter geen invloed op het uiterlijk van de planeet aan de hemel: je kunt haar na zonsondergang waarnemen in het sterrenbeeld Kreeft.
17 april: Mercurius bij aphelium
Op 17 april, om 13:32 GMT, bereikt Mercurius zijn aphelium, wat betekent dat hij zich op zijn verst van de Zon in de ruimte bevindt. De afstand tussen de twee lichamen zal 0,47 AE bedragen. Hoewel dit verschijnsel een ongelooflijk effect heeft op de oppervlaktetemperaturen van de planeet, maakt het geen verschil voor het uiterlijk van Mercurius aan de hemel. Je kunt hem vóór zonsopgang waarnemen in het sterrenbeeld Vissen.
21 juni: juni-zonnewende
Op 21 juni, om 02:42 GMT, bereikt het noordelijk halfrond zijn maximale helling naar de Zon en beleeft het de langste dag en de kortste nacht van het jaar. Het zuidelijk halfrond daarentegen krijgt de kortste dag en de langste nacht. Deze dag markeert het begin van de astronomische zomer op het noordelijk halfrond en de start van de astronomische winter op het zuidelijk halfrond.
21 september: gedeeltelijke zonsverduistering
Op 21 september zien waarnemers in Australië, Nieuw-Zeeland, Antarctica en de eilanden in de Stille Oceaan een gedeeltelijke zonsverduistering, waarbij de maanschijf tot wel 85,5% van de Zon bedekt. De verduistering duurt van 17:29 tot 21:53 GMT, met de maximale fase om 19:41 GMT. Bekijk de infographic over de aankomende verduisteringen voor de zichtbaarheidskaart en meer details.
22 september: september-equinox
Op 22 september, om 18:19 GMT, bevindt de Zon zich recht boven de evenaar, en beide halfronden ontvangen vrijwel evenveel zonlicht. Dit verschijnsel heet een equinox. De september-equinox markeert het begin van de astronomische herfst op het noordelijk halfrond en het begin van de lente op het zuidelijk halfrond.
21 december: december-zonnewende
Op 21 december, om 15:03 GMT, bereikt het zuidelijk halfrond zijn maximale helling naar de Zon en beleeft het de langste dag en de kortste nacht van het jaar. Het noordelijk halfrond daarentegen krijgt de kortste dag en de langste nacht. Deze dag markeert het begin van de astronomische zomer op het zuidelijk halfrond en de start van de astronomische winter op het noordelijk halfrond.
Veelgestelde vragen
Is de zon een ster?
De zon is gewoon een ster, net als miljarden anderen in de ruimte. Bekijk onze kleurrijke infographic om te leren wat sterren onderscheidt van planeten.
Is elke ster een zon?
Een ster wordt beschouwd als een zon als het het centrum van een planetenstelsel is. Daarom zijn niet alle sterren zonnen, maar er zijn veel zonnen naast onze eigen zon.
Wat is de helderste ster na de zon?
De helderste ster aan de hemel na de zon is Sirius – de "Hondster" in het sterrenbeeld Grote Hond.
Komt de aarde dichter bij de zon?
Soms komt de aarde dichter bij de zon en soms is het verder weg. Dat komt omdat de aarde in een elliptische baan reist, met afstanden variërend van 147 tot 152 miljoen kilometer van de zon. Het punt waar de aarde het dichtst bij de zon is, wordt perihelium genoemd, en het verste punt wordt aphelium genoemd.
Wanneer is de zon het heetst?
Op aarde voelt de zon het heetst een paar uur na de middag omdat dan de directe zonnestralen genoeg tijd hebben gehad om de lucht op te warmen. Echter, de daadwerkelijke temperatuur van de zon verandert nauwelijks. Het varieert met minder dan 0,2% gedurende het jaar, en deze kleine fluctuaties hebben eigenlijk geen invloed op de warmte die we hier op de grond voelen.
Nu je zoveel over de Zon hebt geleerd, is het tijd om je kennis op de proef te stellen! Ben je klaar om jezelf uit te dagen met onze Solar Quiz? Van de hemelmechanica achter zonsverduisteringen tot de unieke banen van de planeten – laten we zien hoe goed je echt begrijpt wat de ster in het hart van ons Zonnestelsel is. Veel succes!
De zon: conclusie
De zon is een prachtig hemellichaam dat niet alleen het leven op aarde ondersteunt, maar ook een adembenemend uitzicht biedt. Dus beperk je hemelwaarneming niet tot de nacht! Gebruik Sky Tonight om de exacte timing van astronomische, nautische en burgerlijke schemering in jouw stad te vinden. En ontdek de volledige schoonheid van de zon, van de atmosferische fenomenen die door zijn licht worden gecreëerd tot de zonnevlekken die op het oppervlak van de zon dansen.
